The Most Beautiful Wild Flowers of Türkiye.

Her yaban çiçeğinin bir vakti vardır.
Şarkılarını söyler ve
rüzgârla giderler.

Bu sayfada tanışacağın çiçekler;
ne saksıda büyür,
ne parkta görünür.

Onlar bir rüyanın kıyısında açar:
Kimi sabah sisiyle belirir,
kimi yürünmemiş yollarda süzülür.

Bakarken yalnız çiçeği değil,
geçmişi, gölgeleri
ve kendi içindeki gezgini de göreceksin.

Every wildflower has its own time.
They sing their songs 

and drift away with the wind.

The flowers you’ll meet on this page;
neither grow in a pot,
nor are seen in any park.

They bloom on the edge of a dream:
some appear with the morning mist,
some glide along untrodden paths.

As you look, you’ll see not just the flower,
but the past, the shadows,
and the wanderer within yourself.

Bir çiçek geçti,
adı rüzgârda kaldı.
Adını bilen olmadı,
ama gören asla unutmadı.

A flower passed.
Its name stayed in the wind.
None could name it ;
but those who saw
never forgot.

Gözlerden uzak bir yerde açtı,
ne söz verdi, ne de neden açıkladı.
Ne biri geldi, ne biri bildi;
ve yine de açtı,
sessizce, kendisi gibi.

It bloomed far from any eye,
no promise made, no reason why.
No one came, no one knew;
and still, it bloomed,
quietly true.

Akşam güneşi düşer,
gelinciklerin yaprakları ışıldar.
Rüzgârla oynar, dalga dalga çoğalır.
Ve tek bir karede,
sonsuzluğun fısıltısı duyulur.

The evening sun descends,
poppy petals shimmer and glow.
They play with the wind, ripple and flow.
And in a single frame,
the whisper of infinity is heard.

Malcolmia flexuosa 

Kayalıklarda açtılar,
rüzgârla boylandılar,
denizin tuzlu nemiyle serpildiler.

Ne yollar vardı oraya çıkan,
ne tabelalar.

Sadece rüzgâr bilir orayı.
Ve bir ben..
Şimdi de sen.

Malcolmia flexuosa 

They bloomed on rocky cliffs,
rose with the wind,
and drank the sea’s salt mist.

No paths led there,
no signs pointed.

A wild flower blooming,
where only the wind remembers.
Once it was just me..
Now, it’s you too.